Bu dünya öyle bir yer ki yaptıklarımız ( kötü anlamda ) kimsenin yanına kâr kalmaz.
Gerek bu dünya da gerek ise öbür dünya da hesabı görülecektir.
Düşünüyorum da başkası istediği diye yaptığım ve rıza olduğumuz şeyler bazen bizim kontrolümüz dışına çıkabiliyor.
Ve işte o zaman hata üzerine hata yapıyoruz.
Yardım istemek yerine ben hallederim egosuna yenilip elimize, yüzümüze bulaştırıyoruz.
Sonra gelsin pişmanlıklar, vicdan azapları... İş işten geçtikten sonra neye yarar değil mi ?
Yalanlarla bir ömür geçer mi?
Ona buna yalan söyleyerek bir hayat geçmez.
Ben insanları, insanlarda beni anlamıyor.