Zamanında çok sevdiğim birisi bana böyle söylemişti;
"İnsanlar içinde en sessiz sen olmalısın. Ol ki varlığın anlaşılmasın.Ol ki hayat sana oyunlar oynamasın. Ve ol ki aşık olduğunda susabilir,sessiz kalabilirsin. Çünkü sen susmaya ve sessiz kalmaya çoktan alışmışsın."
Ama gözden kaçırdığı bir şey var. İnsanlar susmayı alışkanlık edinmez, tercih eder. Çünkü, karşı tarafın duymak istediğini değil de içinden geleni dile getirdiği için bu nedenle karşıdaki duymak istediğini duyamayınca çılgına döner ve o susmaya alışmışsın dedikleri kişi yaşamdan dışlanır.
Ya da bazı insanlar gözleriyle konuşur tıpkı benim gibi, hayat bizim gibiler için bir hayli zor.
Aslında her şey dinleyip, anlamaktan geçiyor.
Günümüz insanı karşısındaki kişiyi dinlemeye bile tahammülü yok iken nasıl anlaşılmayı düşüyor bunu henüz ben çözemedim.
Önce karşımızdakine saygı gösterip dinlemeliyiz, ne hissettiğini ve ne anlatmaya çalıştığını, sonra yapmacık olmamalı insan doğal, içten ve samimi...
😊
İnstagram: @greditale takip edebilirsiniz.
Sevgilerimle...
Sevgilerimle...